محرم،ماه عزای اشرف اولاد آدم تسلیت باد.

ابراهیم بن ابی محمود گفته است: امام رضا(ع) فرمودند: فَعَلی مِثْلِ الْحُسَینِ فَلْیَبْکِ الْباکُونَ فَاِنَّ البُکاءَ عَلَیهِ یَحُطُّ الذُّنُوبَ الْعِظامَ؛ بر مثل حسین(ع) باید گریه کنندگان بگریند چون گریه بر او گناهان بزرگ را فرو می ریزد. ثم قال: کانَ اَبی اِذا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لا یُری ضاحِکاً وَ کانَتِ الْکِئاَّبَةُ تَغْلِبُ عَلَیْهِ حَتّی یَمْضِیَ مِنْهُ عَشْرَةُ اَیّامٍ، فَاِذا کانَ الْیَوْمُ العْاشِرُ کانَ ذلِکَ الْیَوْمُ یَوْمَ مُصیبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُکائِهِ و یقول: هو الیوم الذی قُتِل فیه الحسین(ع)؛ سپس امام رضا(ع) فرمود: پدرم (امام موسی بن جعفر) زمانی که ماه محرم فرا می رسید خندان دیده نمی شد و اندوه شدید و حزن ایشان را فرا می گرفت و غم و عزا بر ایشان حاکم می گشت تا این که 10 روز می گذشت. هنگامی که روز دهم ماه محرم می شد آن روز، روز مصیبت و حزن و گریه پدرم بود. می گفت: این روز دهم روزی است که امام حسین(ع) در آن شهید شد (علل الشرایع، شیخ صدوق، ص 87 - تفصیل وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعة، ج 10، ص 394 - بحارالأنوار، ج 44، ص 284 - عوالم العلوم و المعارف، ج 17، ص 528(